Decarbonisatie: Belgische industrie moet tegen 2050 minstens 25 miljard euro extra investeren

Een Indicatief en Niet-Definitief Cijfer

Dit cijfer, hoewel geschat uit verschillende studies, blijft indicatief en is noch officieel, noch definitief. Of decarbonisatie nu plaatsvindt door elektrificatie van processen, het gebruik van laag-koolstofgas, CO2-afvang, of een combinatie van deze methoden, het is zeker dat modernisering van fabrieken massieve publieke steun zal vereisen. Momenteel reageren regeringen urgent om industriële actoren te kalmeren wier onderhandelingsmacht op zijn hoogtepunt is.

Industrie Terug in de Schijnwerpers

Sinds de Covid-crisis en de Russische gascrisis hebben grote industriële spelers de aandacht van de autoriteiten weten te trekken door de dreiging van Europees concurrentieverlies en relocaties te gebruiken. Regeringen, waaronder premier Alexander De Croo en zijn regionale collega’s, evenals publieke investeringsvehikels, hebben talrijke initiatieven genomen om hun goede wil te tonen: strategische deelnemingen, voordelige leningen, subsidies, en het plafonneren van elektriciteitstransporttarieven. In het geval van ArcelorMittal Gent is zelfs toegang tot verlengde nucleaire reactorproductie tegen gereduceerde prijzen beloofd.

Noodzakelijke Investeringen: Minstens een Miljard Per Jaar

Er moet jaarlijks gemiddeld minstens een miljard euro extra worden geïnvesteerd, in totaal ongeveer 25 miljard tegen 2050, de streefdatum die door Europa is vastgesteld voor koolstofneutraliteit. Dit cijfer is een schatting en kan variëren op basis van talrijke factoren: energieprijzen, geopolitieke context, technologische vooruitgang, enz. Verschillende studies hebben verschillende methoden gebruikt om deze kosten te schatten, voornamelijk gebaseerd op de kosten van het verminderen van een ton CO2.

Een Piekinvesteringen om te Anticiperen

Het Federaal Planbureau wijst in zijn 2024-studie over Belgische “Energievooruitzichten” erop dat de grootste investeringen aan het begin van de overgangsperiode nodig zullen zijn. “Door vanaf het begin de voortdurende prijsstijging in het emissiehandelssysteem te anticiperen, vermijden bedrijven extra kosten.” De chemische sector, die bijzonder vertegenwoordigd is in België, zal het grootste deel van deze investeringen realiseren.

Door voorzichtig te schatten dat tegen 2050 minstens 25 miljard extra euro’s moeten worden geïnvesteerd door de industrie, met een concentratie van investeringen in het huidige decennium, lijkt het riskant om industriële transformatie geval per geval te behandelen.

Hoe Klimaat- en Economische Imperatieven Te Aligneren?

Europa positioneert zich als het continent van clean techs, maar het staat voor sterke concurrentie van Aziatische en Amerikaanse producten en technologieën. De economische noodzaak vloeit voort uit de ecologische noodzaak, met de ontwikkeling van oplossingen gericht op het verbeteren van de leefomstandigheden terwijl de koolstofvoetafdruk drastisch wordt verminderd: elektrolyzers, koolstofafvang en -opslag, renovatieoplossingen voor gebouwen, digitalisering van de bouw en landbouw, enz. De uitdaging is om de toegevoegde waarde te vangen door over te gaan tot implementatie en lokale productie van deze technologieën die binnen de Unie zijn ontwikkeld.

Tekst overgenomen uit een publicatie in L’Echo.